'ik noem je naam'

gaan

zonder iets te zeggen

gaan

zonder afscheid

’t gevecht was moeilijk

’t gewonnen geven veel gemakkelijker

 

gaan

zonder afscheid

geen woord meer

’t was goed zo

want telkens weer zei je:

‘ik heb van jullie gehouden.’

je wist ‘t

je voelde ‘t

en je ging

 

je ging

zonder afscheid

in een ziekenhuis

naar de vreugde

van herkennen, niet meer missen

naar de vreugde

van volmaakt zijn

 

en zo

is gaan

zonder afscheid

gaan zonder afscheid

omdat je aanwezig bent

voor altijd, hier in ons hart

en je wist en je weet: ik hou van je

 

béa g. sportel bolt 

© 2014